کلمه مودم نسخه ای کوتاه شده از 2 کلمه modulator-demodulator است. مودم دستگاهی است که با تبدیل مداوم سیگنال های آنالوگ و دیجیتال به یکدیگر، کامپیوترها و روترها را قادر به ارسال و دریافت اطلاعات از شبکه ای مانند اینترنت می سازد. بخش مدولاتور در مودم اطلاعات دیجیتال خروجی از یک کامپیوتر را به سیگنال آنالوگی تبدیل می سازد که بتواند از طریق خط تلفن، DSL یا کابل ارسال گردد. بخش دمدولاتور در مودم؛ سیگنال های ورودی را به یک قالب دیجیتال تبدیل می کند تا توسط کامپیوتر قابل استفاده باشد.  

کلمه Modem از کجا ریشه می گیرد؟

مودم ها در اواخر دهه 1960 میلادی معرفی شدند و در بدو امر به منظور اتصال ترمینال ها به کامپیوترها از طریق خط تلفن مورد استفاده قرار می گرفتند. به کمک این مودم ها، دیتای ورودی به ترمینال به یک کد اسکی (ASCII) تبدیل می شد که مودم آن را به رایانه ارسال می کرد. کامپیوتر، پس از پردازش این دیتا، پاسخ را مجددا از طریق مودم برای ترمینال ارسال می نمود.

اولین پیشرفت در فناوری مودم ها در سال 1972 و با معرفی smartmodem توسط شرکت Hayes Communication رخ داد. Smartmodem ها علاوه بر ارسال دیتا امکان استفاده به عنوان تلفن را هم داشتند. Smartmodem ها با استفاده از مجموعه دستورات Hayes؛ به تماس ها پاسخ داده، تماس ایجاد کنند و تلفن را قطع نمایند. وقتی در اواخر دهه 1970 میلادی، کامپیوترهای شخصی محبوب شدند، بسیاری از کاربران کامپیوترهایشان را به یک مودم متصل کردند تا از طریق خط تلفن خانگی خود بتوانند به اینترنت و سیستم BBS دسترسی داشته باشند. این مودم های اولیه با سرعت 300bps (بیت بر ثانیه) کار می کردند. در دهه های 80 و 90 میلادی، سرعت مودم ها از 300bps به 56Kbps (کیلوبیت بر ثانیه) افزایش یافت. در سال 1999، اینترنت ADSL با سرعتی بالغ بر 8Mbps در دسترس کاربران قرار گرفت. اوایل قرن جاری میلادی، اینترنت پرسرعت در دسترس کاربران بیشتری قرار گرفت و در نتیجه مودم های پرسرعت بین کاربران خانگی محبوبیت بیشتری یافت.  

مودم چگونه کار می کند؟

هنگامی که آنلاین می شوید، کامپیوتر یا موبایل شما یک سیگنال دیجیتال برای مودم ارسال می کند و مودم یک اتصال به اینترنت ایجاد می سازد. وقتی یک مرورگر وب را اجرا کرده و آدرس یک وبسایت را وارد کنید، کامپیوتر درخواستی برای مشاهده وبسایت ارسال می کند. مودم این درخواست دیجیتالی را به یک سیگنال آنالوگ تبدیل می کند که می تواند از طریق خط تلفن منتقل گردد.

 این سیگنال به سمت کامپیوتر میزبانی کننده از وبسایت می رود و توسط مودم دیگری قطع می شود. این مودم سیگنال آنالوگ را به سیگنال دیجیتال تبدیل می کند. سپس، سیگنال های دیجیتال را برای کامپیوتر میزبان ارسال می نماید. در ادامه، کامپیوتر میزبان پاسخ درخواست را مجددا در قالب سیگنال دیجیتال ارائه می دهد. مودم این سیگنال دیجیتال را به فرمت آنالوگ تبدیل کرده و پاسخ را برای شما باز می فرستد تا مجددا توسط مودم شما فرمت سیگنال آن تغییر پیدا کند تا در دستگاه شما قابل مشاهده گردد. پس از آنکه وبگردی شما به پایان رسید و آفلاین شدید، کامپیوتر شما سیگنالی برای مودم ارسال می کند تا اتصال شبکه را قطع سازد.  

مودم کجا قرار می گیرد؟

مودم ها یا به صورت باکسی جداگانه و یا به صورت قطعه ای جاسازی شده در کامپیوتر ارائه می گردند. یک مودم اکسترنال از سوکت RJ11 برای اتصال DSL یا یک مبدل کواکسیال برای اتصالات فیبر بهره می برد. مودم های خارجی معمولا از طریق پورت سریال یا USB به کامپیوتر متصل می شوند. این مودم ها معمولا کابلی جهت تغذیه دارند که به پریز برق متصل می گردد. مودم هایی که معمولا توسط ISP خود دریافت می کنید، ممکن است ترکیبی از مودم و روتر باشند.

 

 

سه نوع مودم داخلی وجود دارد: مودم های جاسازی شوند (Onboard)، مودم های داخلی و مودم های قابل جداسازی. مودم های Onboard معمولا در مادربورد کامپیوتر قرار دارند. این نوع از مودم ها قابل جداسازی نیستند اما با تغییر حالت یک jumper یا تغییر تنظیمات CMOS امکان غیرفعالسازی آنها وجود دارد. مودم های داخلی از سوکت RJ11 یا دانگل کواکسیال استفاده می کنند. این مودم ها نوعی کارت توسعه به شمار می روند که به اسلات PCI در کامپیوترهای رومیزی متصل می شوند.

 

 

مودم های قابل جداسازی به اسلات PCMCIA در لپ تاپ ها متصل می شوند. امکان افزودن و حذف این مودم ها به آسانی فراهم است. برای یافتن مودم داخلی در یک کامپیوتر، به دنبال سوکت RJ11، سوکت RJ45 یا دانگل کواکسیال در پشت کامپیوتر خود باشید.

 

منبع: وبسایت LifeWire